John Malkovich Olmak

filmin kapağındaki sayısız kafayı örünce pek albenili gelmemişti bana ama, oyuncuya oyuncuya güvenerek izleyeyim dedim. kesinlikle değdi oldukça farklı ve gayet güzel bir film

ya bir de hiç 7.5 diye kat olur mu.. o ne öyle..

artık böyle senaryo yazılmadığından mı, yoksa popüler güdük yoğunluğun bu çeşit olağandışı/üstü başyapıtlarla arasında bir algılama sorunu olduğundan mı desem; benim gibi ne üdüğü belirsiz kimselerin dönüp dönüp iyi filmlere yorum yazası geliyor amaçsız ve ümitsiz ama neşeli... C.Kaufman zekasının şizofrenik altyapıyla harmanlanarak bir eser haline getirilmesindeki olabilirlik ihtimalinin arada belgesel kamerayla da çirkinleştirilip bir film olarak prezante edilmesi ne ölçüde bir ego tatminidir ve hangi hastalıklı beyin korteksi bu tür "film" denilen şeye prim verir de kendi kişisel masturbasyonuna malzeme yapar ve niye yapar, manyak mıdır? manyak olmak çok eğlencelidir fakat, bazen bir kuklacı sahnesinde ve bazen ortalama güzellikte bir kadın vücudunun gayet anlamsız kıvrımlarında. Malkovich denilen, her ulusal kültürün er kişisi tam olarak da aynı anlamsızlıkla "olamamışlık" duygusu içinde kıvranmaya mahkum edilmiştir bu muhteşem senaryoda. "başka biri olmak" gibi cazip bir anafikir üzerine kurulu -x-milyon sayıda izleyicinin her birine ayrı bir seçenek üretebilme derdine düşmüş bu iyihastalıklı filmin yorumu anlaşılmaz olmak zorundadır filmin olağan doğası gereği. eşşek kadar adam olup da bi John Malkovich olamayan iyi aile çocuklarına edebi bir mesajdır bu film. ki ne kadar acı ve ne kadar zor ki demek istenilenin anlaşılması sadece filmi izlemekle mümkündür. izlememenizi ısrarla tavsiye ediyorum, kafa karıştırmaya gerek yok, gülelim eğlenelim kolaycılığı içinde -dayatılan- sistemin insanları neye prim veriyorsa hepimiz oyuz ne de olsa... ya da "just do it!"