Cinayeti Gördüm

Gercek nedir? Gercek herkes icin ayni midir yoksa kisiden kisiye gore degisir mi? Bunun gibi bir cok soruyla bas basa birakiyor bizi antonioni ve filmin o harika sonuna geldigimizde kafamizdaki soru isaretleri dahada artiyor. Genel olarak sessiz bir bicimde ilerleyen film bazi cok guzel diyaloglarida iceriyor "gercekten karim degil o... sadece cocuklarimiz var... hayir cocugumuz bile yok ama zaman zaman var gibidir. Guzeldir karim rahatim onun yaninda hayir hicte rahat degilim o yuzden ki ayriyiz. Sanki kadraja giren her kisinin filmin gidisatinda bir etkisi olacakmis gibi bir izlenim olusuyor seyircide yani en azindan bende olustu (ornegin bahce korkuluklarina tutunan cocuk) belkide thomas icin bir onemi vardi her karakterin. Ornegin filmin sonlarina dogru olan konser sahnesini anlayamadim o konuda fikri olan bir arkadas varsa beni aydinlatirsa sevinirim herkezin kipirtisiz bir sekilde sabit bir noktaya bakmasi ve arkada iki kisinin dans etmesi. Oyunculara gelirsek ozellikle david hemmings I cok begendim. Ayrica film ciplakligin pek hos karsilanmadigi bir zamanda cekiliyor ve antonioni nin bu konuda bir bas kaldirisida soz konusu. Sadede gelecek olursak filmi cok begendim izleyecek arkadaslar daha oncede dedigim gibi filmde herhangi bir hareket beslemesin.

Boş vaktinde çektiği fotoğrafları tab ettikten sonra fotoğrafın birinde bir cesedin izine rastlayan genç fotoğrafçı Thomas'ın farkında olmadan açığa çıkardığı cinayeti konu alıyor film. Bu noktadan sonra fotoğraflardan ve yaşadıklarından yola çıkarak cinayetin izini süren Thomas, kendini hiç beklemediği bir noktada bulacaktır. Filmin, baştan sona kadar merak öğesini canlı tutması ve izleyenleri de bu gizemli hikayede ipuçları aramaya teşvik etmesi Antonioni'nin sinema dilinin ne kadar kuvvetli olduğunun kanıtıdır. Gereksizmiş gibi görünen sahneler adeta ayrı birer delil oluşturuyor hikayede. En önemlisi de, film boyunca gösterilmeyenin, Antonioni'nin zekasıyla yine gösterilmeyerek! açığa çıkarılmasıyla, üzerinde fazlasıyla düşünülmesi ve susulması gereken bir finale imza attığı için filmin ve yönetmenin sonsuz saygıyı hak ettiğini düşünüyorum. 10/8

Blow up denince aklıma direkt son sahne geliyor. O topun sekişini hissetmek gerçekten çok çok değişikti. Halen en sevdiğim filmler arasında...