Karanlıkta Dans

muhteşem bir filmdi bence beni gecenin bir yarısı hüngür gündür ağlattı boğazımda bir yumruk oluştu ve günlerce aklımdan çıkmadı ben çok beğendim herkese tavsiye ediyorum

bu harika bi film konusu cekimleri we müzikleriyle bi harika kesinlikle izlein

Film Çekoslavakya\' dan Amerikaya gelmiş fabrika işçisi Selma\'nın öyküsü. Selma ırsi bir hastalık yüzünden çok kısa bir zaman sonra kör olacaktır. İşin daha da kötü tarafı aynı hastalık küçük oğlunda da vardır. Bu yüzden tüm kazandığı parasını oğlunu ameliyat ettirebilmek için biriktirmektedir. Bu şekilde başlayan film, daha sonraları farklı sulara yelken açıyor ve hayat üzerine bir bildiriye dönüşüyor. Van Trier, filmin ilk birkaç dakikasını karanlık perde üzerine müzik ile açıyor. Belli ki seyirciyi Selam\'nın ileride tamamen kararacak dünyası ile tanıştırmak istiyor. Film ilerledikçe ve tabii buna paralel olarak Selma\'nın körlüğü artıkça, filmin o karamsar havası daha da yoğunlaşmaya başlıyor. Selma\'nın bir diğer özelliğiyse müzikallere olan düşkünlüğü... Öyle ki, gerçek hayattan soyutlandığı ve gerçek anlamda mutlu olduğu zamanlar da, filmde müzikal olarak anlatılmış. Ancak Van Trier\'in anlatımından, yönetmenin müzikalleri pek de anlamlı bulmadığı hatta saçma bulduğu sonucunu çıkarmak sanırım pek de yanlış olmaz. Klasik Van Trier üslubu olan hareketli el kamerları, doğal ışıklar; müzikal sahnelerde yerlerini daha klasik ve daha sinemasal anlatımlara bırakıyorlar. Yani müzikallerin asla gerçek yaşam gibi olamayacağını sanki birer düş olduklarını anlatmak ister gibi yönetmen... Zaten tüm müzikal sahneler aslında gerçekleşmiyor, sadece Selma\'nın gündüz düşlerini, onun gerçek hayattan koptuğu anları bunşekilde izliyoruz. Filmin gerçek hayatla koşut olarak müzikalleştiği tek sahne ise o etkileyici final sahnesi. Yönetmenin politik görüşünün de içten içe filme sızdığı bu sahne sanırım idam karşıtı filmler arasında kendine özel bir yer bulacak. Oyunculuğa gelince söylenebilecek ilk şey, Björk\'ün inanılmaz performansı. Öyle iyi bir kompozisyon çiziyor ki, Björk\'ün neden daha önce film çevirmediğine şaşıyor insan. Tüm oyuncular harika olsa da bir başka parlayan yıldızsa Peter Stormare. Zaten her filminde ayrıksı ve sapkın karakterleri başarı ile oynayan Stormare bu kez ayrıksı ama iyi bir karakterle karşımızda. Uzun lafı kısası, bir Lars Van Trier hayranı olarak beni hiç de şaşırtmayan, yönetmenin \'Breaking The Waves\'den sonra bekleni verdiği ancak söz konusu filmin ötesine geçemediği modern bir başyapıt var önümüzde. Her ne kadar hazmı biraz zor olsa da...