Dolap Beygiri

oyuncularıyla beraber artık klasikleşmiş bir yeşilçam komedisi

Türk sinemasının efsanelerinden biridir kesinlikle. Banker Yakup, dürüstlük timsali Ali, gözü hep yükseklerde olan Hacer. Her biri ayrı bir komedi fakat bu tarz filmleri efsane yapan komedi unsurundan ziyade güldürürken düşündürmesidir. Öyle ki, günümüzde değerlendirdiğimiz zaman birçoğumuzun hayatı Dolap Beygiri olarak geçmiyor mu aslında? Bu filmde Dolap Beygiri olan Ali'nin gözleri bağlıdır, hiçbir şeyin farkında bile değildir işte o yüzden hala mutlu mesut ve hayatı boyunca da dönüp dolaşıp aynı yerde kalmaya mahkumdur. Okula gidiyoruz, ünversite sonra iş, sonra sabah kalk işe git gel, biraz gez toz sonra iş. Peki en sonunda ne oluyor? Çok büyük bir kısmımız aynı yerinde sabit kalmış, ufak bir kesim sıyrılmış başarıya ulaşmış. 32 yıl öncesinden bugüne hiç mi bir şey değişmemiş. Bir düşünce filme bu kadar mı güzel yansıtılır? Hey gidi Atıf Yılmaz, Allah mekanını cennet eylesin büyük usta, kalmadı senin gibi yönetmenler senaristler!

Sosyal mesajları bol olan bir komedi filmi. Dürüst oalnın değilde uyanık olanın ve değerleri hiçe sayan kişilerin parayı bulup zengin olduğu düzenin anlatıldığı bir film desek yanlış olmaz sanırım. Sonuç olarak hala izlememiş olan varsa zaman kaybetmeden bu filmi izlesin derim.