Bebekler

aşkın acı cekmek oldugunu anlatan güzel bir film ama bence cok az dialog gectigi için baya sıkıcıydı hele o ilk ciftin öylece yürümesi ve aralarında hiç bir konusma gecmemesi cidden sıkıcıydı filmi izledikten sonra bide insanın içine büyük bir hüzün oturuyor aynen suan bana oldugu gibi...

2002 yılı yapımı Dolls filminden, Dünyanın Orta Yerinde Aşk İçin Ağlıyorum filmini izledikten sonra okuduğum genel yorumlardaki tavsiyeler üzerine haberdar oldum ve yeni izleme şansı buldum.Güney Koreliler ve Japonlar son yıllarda dram filmlerini etkili ve başarılı bir şekilde işlemeye ve yapmaya başladılar.Ancak bu tip filmlerin genel özelliği uzak doğulularında aynı bizim Türk sineması gibi acıtasyon ve dramı fazla abartarak ve izleyicilerin gözüne sokarak işlemeleri.Ancak örnek verdiğim ve izlediğim bu iki filmdede gördüğüm gibi Türk sineması tadında acıtasyon ve dram unsurları içersede kendi anlatım tarzı ve özgün yapıları olan filmler ve kendi sosyal ve ahlaki yapılarınıda filmlere aktarmayı başarıyorlar buda Türk filmlerinden sıkıldığımız ve bu kadarda abartılı acıtasyon olmaz şeklindeki yorumlarımızı ve eleştirilerimizi bu filmlere yapmamıza mani olacak unsur olarak karşımıza çıkıyor.Kısacası alıştığımız tarzdaki hikaye ve senaryoları farklı gözle ve hikayeyle izleme şansı buluyoruz.Tüm bu unsurları göz önüne alıp Dolls filmini değerlendirecek olursak,benim şahsi fikrim Dünyanın Orta Yerinde Aşk İçin Ağlıyorum filminde bulduğum etkili ve sarsıcı aşk ve dram hikayesini her nekadar bu filmde bulamasamda yinede çevrildiği yıl itibariyle ve özgün hikayesiyle kendi farkını ve başarısını ortaya koyan bir film olarak söyleyebiliriz.Film 3 ayrı aşk hikayesini anlatıyor.İlk hikayede karşımıza çalıştığı firmada yükselebilmek için nişanlısından ayrılıp patronunun kızıyla evlenmeye karar veren bir adamın eski nişanlısının intihar girişiminden haberdar olunca düğün gününde onun yanına gidip sahiplenmesini konu alıyor ve bana göre üç hikaye içindede en etkili ve sarsıcı olanı her nekadar abartılı ve fazla acıtasyonla işlensede.İkinci hikayede iseyaşlı bir yakuza patronunungençlik döneminde hırsları ve yakuza olabilme çabaları uğruna sevgilisini terk etmesini ve terk ettiği sevgilisinin belki gelir diye her cumartesi buluştukları parka gelip onu beklemesini işleyen bir hikaye ve bana görede üçleme içindeki ikinci başarılı hikaye uyarlaması.Üçüncü hikayede ise ünlü bir pop starı kadının geçirdiği bir kaza sonrasında yüzünün yaralanması ve popülerliğini kaybetmesini konu alıyor ancak kendisinin hayranı olan bir adamın herşeye rağmen onu görme çabalarını işliyor ve bana göre üçleme içindekide en zayıf halka olmuş.Üç ayrı aşk hikayesinide işlese yumuşak geçişleri ve üç hikayeyi harmanlayarak karışık bir şekilde izleyiciye sunma biçimiyle aslında tek bir hikayeymiş izleniminide verme başarısına sahip bir film.Atilla Dorsayın bir başyapıt olarak nitelendirdiği ve aşkı en güzel anlatan film dediği Dolls filmini çekildiği dönemi baz alarak izleyip ve değerlendirmek gerekir diye düşünüyorum.

sadece seyredin ama ruhunuzun aşkı unuttugu sakin bir zamanda.. meteryalist hislerden sıyrılmak için sanki