Avrupa

durağan olma dezavantajını bir kenara bırakıp sabırla seyredilirse beğenileceğini düşündüğüm bir film. farklı bir anlatım tarzına sahip olan film, özellikle sinemada farklı tatlar peşinde koşanlar için çok ideal.

“Europa” gerek içerdiği siyasi eleştiri gerekse sahneleriyle görüntü ve kurgu olarak çok daha estetik ve çok daha başarılı bir film...Europa, her şeyden önce; klasik anlatımın sağlam temellerinden vaz geçmeden de modern denemeler yapılabileceğini gösterebilmesi açısından çok iyi bir örnek. aynı zamanda bazı bölümrden siyah beyazın kullanılması filme başka bir teknik kazandırmış durumda.. En fazla kim o sahnede duygu yükleniyorsa ya da o anda dönüp kime bakmamız gerekiyorsa her şey siyah beyaz kalırken o renkli olabiliyor. Bunun üzerinde çok çalışılmış ve özellikle bir iki sahnede olağan üstü etkileyici görüntüler ortaya çıkmış...Film, rahat takip edilebilen ilginç bir macera konusunu anlatıyormuş gibi yapsa da arka planda sakladığı farklı fikirler ve bugüne kadar çok az bahsedilmiş olan “ II. Dünya Savaşı sonrası Almanya’nın işgali” çok ilginç ipuçları veriyor...Almanya’nın işgal altındaki karanlık dönemini başarıyla anlatan, çarpıcı sahnelerle işlenmiş bu kaliteli filmi bulup seyretmenizi tavsiye ederim.bu filmi izlerken farklı bi hayal gücüne sürükleneceksiniz..

Bir kara film. Faşizmin ince detaylarıyla anlatıldığı bir film. Hipnoz sahnesiyle başlayan film bir süre sonra izleyiciyi de hipnoza sokuyor. Siyah-beyaz filmdeki bazı objelerin vurucu bir şekilde renklenmesi kavram, mekan ve boyut karmaşası yarattığı için hipnoz vurgusu daha derinleşiyor. Sonuç olarak kaotik ortamdaki çaresiz insanların sınırlarını çizen, kederli ve zor izlenen bir film.