Eylül

25 Yaşındayım, hayatımda tamamlamadan salondan ayrıldığım ikinci filmdir kendileri...Z. Demirkubuz, N. Bilge Ceylan tarzı filmdir ki severim kendilerini ama bu filmin bilindik konusu , ağır aksak ilerleyişi, boğucu havası Görkem hanımın hasta psikolojisine sizi bire bir çeken olağanüstü oyunculuğuna rağmen  katlanabilirlikten uzak kalmıştır.Çok izlemek isteyenler evde izlemeyi tercih etmelidirler.10 Üzerinden 3 verebilirim kendilerine o da Görkem Hn\'ın oyunculuğunun hatrına... o da ruhumu sıkmadı değil....Daha başarılı yapımlardan geçtim daha özgün senaryolar bekliyorum bizlerden....

filmi izlerken sıkıldım bana çok klasik geldi pek beğenmedim

Filmin konusuna ait özeti okudum ve okuduğumda da bu özetten, bahsi geçirilen filmde, \"Ölüm korkusunun, insanı, çok sağlam bağlarla ilişkilendirilmiş bulunulduğu bir başka insandan bile ayırarak yalnızlığa iten negatif bir unsur konumunda yer aldığı\" gibi bir gerçeğin altının çizildiği keyfiyetine ulaşıldığını gördüm ama karşıma yine, \"Söz konusu filmle ilgili\" olarak 90 dakikalık bir kısalık sorunu çıktı. Ayrıca, bahis konusu filmin özetinde, yukarıda mevzuubahis ettiğim ölüm korkusunun, insanı, çok sağlam bağlarla ilişkilendirilmiş bulunulduğu bir başka insandan bile ayırarak yalnızlığa iten negatif bir unsur konumunda yer aldığı gerçeğinin altının çizilmesi keyfiyetinin haricinde, benim açımdan görülme eyleminin gerçekleştirilmesine sebebiyet verecek mahiyetteki bir hususa da rastlayamadım.