Aşk Zamanı

Hong Kong sinemasının son zamanlardaki en büyük yönetmeni Wong Kar-Wai\'nin büyük bir sabırsızlıkla beklediğimiz filmi Aşk Zamanı sonunda ticari gösterime girdi ve tabii biz de soluğu sinemada aldık. Aldık ama tüm hayatım boyunca izlediğim en tutku yüklü hikaye ve en duygusal filmlerden biriyle karşılaştık. Öyleki filmden çıktıktan sonra bile saatlerce gözyaşlarıma hakim olamadığımı söylemek hiç te çekinilecek bir şey olmayacak. Deliler gibi birbirini seven ama bir türlü bunu birbirlerine itiraf edemeyen o iki insanın yaşadıklarını öylesine açık ve insanın içini bukacak şekilde veriyorki yönetmen, onun o sevgililerin gözgöze geldikleri anlarda verdiği asla unutulmayacak kareler antolojilere girecek bir ehemmiyet kazanıyor. Tekrarlanan kareler, zaman zaman ağır çekimler ve her anında insanın kalbine yapışıp kalan o müzik.. Yönetmenlik sanatı dene şeyin varlığını ispatlayan ve bunu yapılabilecek en iyi şekilde yapan Kar-Wai artık bizim gözümüzde gelmiş geçmiş en büyük yöentmenlerden biri. Oyuncuların olağanüstü performansları bir yana mükemmel görüntü yönetimi ve inanılmaz derecede içli senaryo filmi bir başyapıt yapmaya yetiyor da artıyor bile. Her karedeki umutsuzluk ve iletişimsizlik bana Antonioniyi hatırlattı. Özellikle de final sekansında. Ama yine de tamamı ile özgün bir film, Aşk zamanı. Bu nedenle her sinemaseverin görmesi gerekn, ve asla unutulmayacak bir film..

Aşk hiç böyle anlatılmamıştı.Yönetmen çok özgün teknikler kullanmış.Film, adeta insanın ufkunu genişleten bir roman gibi.Edebiyatta dünya klasikleri ne ise sinema dünyasında böyle bir kategorizasyon olacaksa bu film klasiklerin baş yapıtlarından biri olmalıdır.

Vaktim boşa gitti ama beğenenler kızmasın ben beğenmedim.Ağır giden bir film.