Turist

Film Ekimi kapsamında sinemada izledim. İskandinav filmlerini ve oyunculuklarını da severim. Basit gibi görünen bir konudan, kocaman bir film çıkmış, iyi de olmuş. İskandinav sinemasının en belirgin özelliklerinden biri de bu kanımca. Bence güzel bir filmdi. Hele de, siz de benim gibi Amerikan sinemasının patlamasından çatlamasından sıkıldıysanız, atmosfer olarak tam size göre diyebilirim. İyi seyirler...

Beklenti içinde beklentiye sokulupda bu kadar hiç birşeyi olmayan film görmedim.. O kadar durağan ilerliyorki anlatamam. Yaşanan olay 2 saat anlatılcak bir olay olduğunu düşünmüyorum. Velev ki düşündük o kadar doldurma sahneler vardı ki severek başladığım filmi nefretle bitirdim. Yönetmen eğer bir "beklenti denemesi filmi" yaptıysa ödülün kralı verilsin.

Bir durum karşısında gösterilmiş ani bir tutum aile içinde ne kadar büyük bir depreme ve güvensizliğe yol açabilir. Ne kadar hazırlıklı olsakta her bireyin kendince öncelikleri ve iç güdüsel tepkileri vardır. Örneğin: Gecenin bir saat yıldırım düşse; Anne çocuğunu koruma içgüdüsüyle yanına koşar, çocuksa korktuğu bir yaratık onu yiyecek sanar, babaysa yeni aldığım arabama mı düştü yoksa diye aracına koşar. Dayandığın duvarın sağlamlığını bilebilmek için bazen test etmek gerek. 2 saatlik süresi olan bir filmin bu kadar durgun geçmesi pek kabul edilemez geliyor. Filme dair aklımda kalacak 2 sahneden fazlası yok. Çok merak eden izlesin derim. 10/6.4