Heiran

"Keşke dedeler torunlarının gözyaşlarına kıymasalar. Keşke trenler küçük duraklarda, durmasa. O zaman gidebilirsin küçük bir mektup üzerinde yazılmış büyük bir şehirdeki bir adrese." İran Sinemasında aşkı hep kaçak,mahçup bakışlarla izlemiştim.İlk defa karşılıklı aşkı bu denli açıK ve güzel anlatan bir film izledim.Gözyaşlarım son sahnede akıp,giderken içimden bu hikaye mutlu sonla biticek dedim.Mahi'nin büyük aşkı ve inadı sınırları geçicek ve Heiran kızına doyasıya sarılabilicek. - Sen gidiyorsun. - Tozlar içinde kayboluyorsun. - Ben sözümden çıkmadım. - Sen de sözünden çıkma. - Bu defa öyle döndün ki sonsuza kadar birlikte olacağız. - Şimdi ne zaman yağmur yağsa çiçekli baş örtümü örtüyorum. - Kırmızı yeleğim ve benim için getirdiğin çiçekler. - Bisikletinin üzerine oturuyorum, senin yanında ben geliyorum o eski günlere.'...

sonu insanın canını acıtan , ülkelere sövdüren bir film. ama bir kadının aşkına sahip çıkışını da hayranlıkla izliyorsunuz (en azından ben öyle yaptım). sıcak ekmeğin üstüne yazıyor aşkını daha ne yapsın be. öyle kutsal bir şey işte aşk diyorsun.

- Mahî : Güzelliğim için mi? - Heiran : Biz doğuluyuz güzeli sevmeyiz, sevdiğimiz güzeldir.