Home

Pek belgesel izlemeyi sevmem fakat bu çok farklı... Ayna gibi görüntüye sahip.sanki o küçücük şey izlediğin boyutta oluyor.Renklerin biribiriyle uyumu sanki bir dans gibi... Çekim kalitesi çok güçlü. Aşırı derecede hayran kaldım bu belgesele.Bu zamana kadar yapılmış en iyi belgesel diyebilirim. Özellikle dünyayı bekleyen tehlikeleri anlatması ve gerçek olduğunu bilmek insanı çok etkiliyor.

insanlık nedense doğaya savaş açmıştı... onu yok etmeye ve yenmeye çalışıyorduk. ağaçları kestik. karada en hızlı aracı yaptık. titanic\\\'i icat ettik. dev uçaklar yaptık. insanlar arasındaki savaşta, ormanlar bombalandı. atom bombaları atıldı. sadece bir balıkçı kasabası olan çin, üzerinde milyonlarca çekik göz bulunan bir metropol oldu. sonra biz insanlar düşündük, fabrikalar kurduk. sonra sokakta yürüyen kel kafalı bir bilim adamı fark etti ki; küresel ısınma başladı.! sonra insanlar doğayla barıştılar. geri dönüşümü desteklediler. ağaç diktik. karbondioksit salımı en az aracı yaptık. sonra dünyanın en buharlı gemisi titanik içindeki binden fazla kişiyle okyanusun 10 kilometre dibine gömüldü. uçaklar çıkıp ozon tabakasına bir madde katıp, delinmesini engeledi. belgerseller çekildi. green pie. kuruldu. sonra james cameron \\\'\\\'burası bizim alanımız\\\'\\\' temalı bir film yaptı. herkes gözünde mavi-kırmızı gözlüklerle o filmin sadece aksiyon sahnelerine ve helikopterci kızına tav olduk. biz insan denen canlılar gerçekten çok garibiz. kim bindiği dalı keser ki? veya hangi insan doğaya savaş açmak ister.?! onca yapılan şeyden sonra, dünyayı nasıl değiştirebilirsiniz. uzaydan bile korna sesleri duyulan bir gezegeniz. ve kuşkusuz uzayın en mükemmel gezegeniyiz. aşağıdaki arkadaş gibi birçok kişi yüzünden bir gün ayılar çıkıp avatardaki gibi \\\'\\\'burası bizim alanımız\\\'\\\' diyip bizi uzaya postalayacaklar. sonra doğa yasaları aynı kalacak.!

Hm... Tür olarak korku filmi sayılır. Çok hem de çok karamsar başlayıp ilerleyen belgesel ortalarda resmen tüm insanlığa karşı küfür ettiryor, vay anasını diyorsun, sonlara doğru biraz da olsa ümit veriyor: Önemli olan kaybedilenler değil, geri kalanlar... Güneş enerjisi, su enerjesi, rüzgar enerjisi kullanmak mantıklı, ama bence kesinlikle yeterli değil. Mesela ben İstanbul\\\'da yaşıyorum, hayatımızı bilgisayarsız, arabasız, plastiksiz, boyasız düşünemiyorum bile... Ki tüm bunları petrol sayesinde doğadan kopartabiliyoruz. Büyük bir ihtimalle metropollerde yaşayan herkes benim gibi düşünür, yani bu belgeseli izlesen de izlemesen de farketmez, sonuç olarak petrol ürünleri kullanmaya devam edeceğiz (bitene kadar). Ondan sonrası da bilim adamlara emanet. Hükümetimizin Costa Rica\\\'dan örnek alıp, askeri harcamalarını doğaya vermeleri düşünmek bile gülünç. Demokrasi, siyaset, din, insanlık, hoşgörü, diyalog hepsi yalan, belgeseli izledikten sonra bunu bir daha anladım. Bir yahudiyle arap işbirlik yapsın, veya japonla çinli o zaman belki birşeyler değişir. Kısır döngüde yaşıyoruz, ya herşeye fuc.k of diyip keyfine bakacaksın, yada değişmesi imkansız olan dünyayı değiştirmeye çalışacaksın. Bu arada belgeselde hep dengenin bozulmasıyla ilgili bir sürü cümle kullanıldı, eee bozulsun, sonuç olarak yeni bir denge ortaya çıkar, hayatta kalan insanlar köylerine döndükleri zaman. Dünya değişyor, denge bozulmuyor. Doğa yasaları hep aynı kalacak.