İmgelerle dolu bir film. *Başlangıcı ve sonu arasındaki ufak gönderme sizi kahkahalara boğabilir.

Son yıllarda çatışması bol tiyatro uyarlamalarına kafayı takan, geçen sene 50. sanat yılını deviren usta sinemacı Roman Polanski, 1988 da Franticle Harrison Fordla başrolü vererek dünya sinemasına tanıttığı ve bir çok eserde birlikte çalıştığı eşi Emmanuelle Seigner ve kelebek ve dalgıçta üst düzey performans gösteren(Emmanuelle Seigner'de yer almıştı o filmde) Mathieu Amalrici bu kışkıştırcı ve bol psikolojik oyunlu eserde tekrar buluşturuyor.Tahmin edileceği gibi oyuncu performansları büyüleyici, anlatım nerdeyse şiirsel.(sado mozaşist unsurlar olmasına rağmen) Bir oyuncunun oynadığı karaktere bürünmesi etkilenip psikolojisinin farklılaşmasını bir çok eserde görsekte, bir yazarın yaptığı uyarlama karşısında içinde bulundurduğu hertürlü sapkınlığın ve uç noktalardaki ihtiyaçlarının ortaya çıkışını görmek çok farklı bir deneyimdi.Kadına çıplakken bile iğrenerek bakarken, kontese bürünmesi sonrasında onu karşıkonulmaz şekilde arzulamasıyla başlayan değişimler son noktada öyle bir yere ulaştıki sado mozaşist oyunların aslında başka gerçekleride saklanmasına yol açtığı görüldü.Kesinlikle her sinema izleyicisine hitap edicek bir eser değil ama sinefiller için ilginç bir deneyim Kürklü Venüs. 10/7,5

Film güzel ve ilginç bir şekilde başladı... Oyuncu seçmesi yapan bir yönetmen ve o oyundaki başrol için başvuran bir kadın arasında yaşananlar. Deneme okuması olarak başlayan ve zaman ilerledikçe gerçekle rolün birbirine karışması.. Başından sonuna kadar 2 kişinin tek bir sahnede boy gösterdiği teatral bir eser olarak devam eden, diyalog ağrıklı filmi seyrederken ister istemez sıkıldım. Kişisel kanaatim;tiyatrodan hoşlananların zevkle seyredeceği, ama sinamaseverlerin pek aşina olmadığı bir eser olduğundan zevk alamayacağı bir yapım olduğu yönünde..

Son yarım saatte biraz sarksa da , sadece iki kşinin arasında tek mekanda geçtiğini uzun bir süre farkedemiyorsunuz bile. Üstün bir oyunculuk ve kamera var. Sanat filmi seyretmeye deyecek bir sanat filmi.

''Tanrı onu cezalandırdı ve bir kadının ellerine bıraktı.''

önce filmin adına sonrada basroldeki kadına vuruldumm

Emmanuelle Seigner güzelliği ve oyun gücüyle büyülüyor.Roman Polanski den yine sıradışı bir film yada tiyatro desek daha iyi olur.10/7,5

“Tanrı onu cezalandırdı ve onu bir kadının ellerine bıraktı” cümlesine kulak aşinalığım olsa da bu filmi izleyene dek hiç sorgulamamıştım. Kışkırtıcı ve baştan çıkarıcı bir hal alan rol seçmesi, gerçekle oyun arasında ayrım yapmakta zorlanırken, kadın erkek ilişkilerindeki güç dengesine doğru yol alıyor. Emmanuelle Seigner film için tam da aranılan nefesti. Bayıldım bu filme. Kesinlikle tavsiye ederim. 10/7.9

Emmanuelle gibi bir oyuncu olabilir mi kadın bence çok iyi ya. Film gibi değil tiyatro gibi. Tek gözüme batan şey fransızlar gerçekten çok müstehcen takılıyorlar filmlerinde özellikle çok rahatlar, muhafazakar bir insan olduğum için gözüme batıyor bu. Bunun dışında oyunculuklarına hayranım ve hissettirmek istediklerini hissettiriyorlar fazlasıyla.

güzel tiyatro havasında keyifle izlenilir

Tiyatral bir havada geçen filmde psikolojik tahliller, aşkın sapkınlık ve hükmetme ile olan ilişkileri ve sınırlarının sorgulamaları yapılmış.Tiyatrodaki senaryo senaryo olmaktan çıkıp filmin içindeki gerçekliğe karışmış.Şahsi kanaatime göre izlenmesi zor bir film ama tam sıkılmaya başladığım anda filmin bitmesi süresinin ideal olduğunu düşündürdü.

Venüs İn Fur : Sadece iki kişi ile yapılan daha çok film demeyelim de sanki tiyatro havası olan bir yapıt sağlam olmuş. Hani insan diyor iki kişi ile ne olur izlerken sıkar mı izlerken daraltır mı diye ama o yönden çıktı karşıma. İki sağlam oyuncu bize sinemada tiyatro olayını yaşattılar. Bu yönden de film bence oldukça bakacak olursak kesinlikle böyle bir şey yaşamıyorsunuz. Tabi aksiyon filmlerini benimseyen kardeşlerim için aynı şeyi söyleyemem hani pek onlara hitap edecek bir film değil. Lakin onun dışında yer alan kitleye rahatlıkla tavsiye edebileceğim bir yapım olmuş desem yanlış olmaz.

Kötü film değil ama bol diyaloglu tek mekanli,tiyatro eseri tarzı filmlerde bana göre değil.Polanski farklı biri ,kirli bir yani var ruhunun buda filmine yansimis.Diyaloglar ilginç.

çok kafam karıştı gerçekten, rolünümü yapıyor yoksa rol dışı diyalog mu diye çok düşündüm ondan dolayı film kaçtı bende. 4/10

tek mekanda iki kişi ile çekilen,oyunculukları ortalama ve ağır akıcılığa sahip izlenmese daha iyi olur denebilecek bir film.

Öncelikle Kürklü Venüs kitabını okumadan bu filmi izlemeyi kimse için doğru bulmuyorum. Kitabı okumadan, hikayeyi bilmeden direkt olarak filmi izlediğinizde, eğer sado-masoşizm hakkında bilginiz yoksa ya da bu konuya ön yargılı iseniz filmi beğenmeniz zor. Filme başlamadan önce kitapta okuduğum hikayenin film uyarlamasını bekliyorken ciddi bir sürpriz ile karşılaştım ve film iki kişi arasında bir tiyatro sahnesinde sürüp gitti. Buna rağmen filmde yalnızca iki kişinin oynadığını fark etmedim bile. Ayrıca hikaye üzerinde yapılan bıçak, silah gibi eklemeler tekdüzeliği bozan, heyecan verici unsurlar. Daha önce Bitter Moon filminde kendisine hayran kaldığım Emanuelle Seigner burada da harika idi. Burada kitaptaki Wanda'yı bile gölgede bırakarak kendisine duyduğum hayranlığı perçinledi. Gerçekten olağanüstü bir oyuncu. Filme notum 7,5/10

Tiyatrovari bir yapım ve herkesin hoşuna gidecek bir yapım değil. Kadınının fendi erkeği yendi cinsi konusu ve Sadomazoist duygular, istekler, arzular. Keyifli seyirler..

Filmin konusu açıklamada net bir şekilde anlatılmış. Senaryo oldukça ilgi çekici ve değişik bir senaryo. Oyuncu kadrosu olarak sadece 2 kişi var. Oyuncuların rol performansları mükemmel. 2 kişi tiyatro rolü seçimleri ile provasında senaryo gereği birçok gel gitleri yaşıyor. İzlemek isteyenler için akıcılık yönünden sürükleyici, erotizm yönü bulunmayan, romatik komedi tadında farklı bir film olmuş.