Like Dandelion Dust

fragman cok güzeldi de türkiye ne zaman gelir bi bilgisi olan var mı

Film, filmlerde ve gerçek hayatta oldukça sorgulanan bir konuyu ele almış..doğuran mı, büyüten mi? gerçek aile olmalıdır? oldukça karmaşık ve içinden çıkılmaz bir duygusal sorunu çözmek için film boyunca siz de ister istemez ikilemde kalıp, hangi tarafta konumlanacağınızı şaşırıyorsunuz..verilen mücadele yolunda her iki tarafında kazandığı ve kaybettiklerini, fedakarlıkları ve evlat sevgisinin saflığını hissediyorsunuz..filmi başından finaline kadar çok başarılı buldum...özellikle final kısmı ve söylenen söz ve diyaloglar harikaydı..dram filmlerini seviyorsanız izlemenizde fayda var..

Sevmek bazen vazgeçmeyi de bilmektir...   Hakkında hiçbir bilgi sahibi olmadan izlediğim ve sonunda da iyi ki izlemişim dediğim bir filmdi. 7 yıllık hapis cezasından sonra evine dönen Rip,eşi Wendy\'nin bir oğulları olduğunu fakat ona yalnız bakamayacağını bildiği için evlatlık verdiğini öğrenir. Baba olmaya hazır değildir daha Rip.. Fakat hapishanenin kendisini değiştirdiğine inanarak evlatlarını geri alma çabasına girerler ve işler bu noktadan sonra duygu karmaşasına dönüşür. Bir tarafta evladını öpüp koklamak isteyen,yıllar süren hasretin acısını dindirmeye çalışan ebeveynler, diğer tarafta anneliğin sadece doğurmak olmadığını,ona bakmak,sahiplenip büyütmek olduğunun altını çizen,evlatlarından kopmayla karşı karşıya kalan ebeveynler.. Her ikisinin de kendilerince haklı noktaları vardı. İki durumda da kendimi onların yerine koydum ve ne kadar zordur tahmin bile edemedim. Filmin bir yerinde çocuğun öz annesinin ağzından çıkan sözler filmi açıklamaya yeter de artar bile: \" Joey iki annesi olduğunu bilsin. Biri, ondan vazgeçemeyecek kadar onu çok seven annesi, diğeri ise onu o kadar çok sevdiği için ondan vazgeçmek zorunda kalan annesi. \"   Sıcacık ve duygu yüklü bir dram filmi izlemek istiyorsanız hiç beklemeyin, izleyin..