Komiser

Kamera ve müziğin etkin kullanımına iyi oyunculuk ve yönetim eklenince vicdan, adalet, dayanışma ve nihayetinde bencillikle birlikte insanlık sorgusu adına güzel bir film çıkmış ortaya. Torun torba sahibi AVM mafyası güdümünde gelişen olaylar polis teşkilatının çırpındıkça biraz daha boka batışın öyküsünü anlatır. İnsan psikolojisini başarıyla irdeleyerek başlayan film son bölümde işi aksiyona dökmese çok daha önemli bir yapım olabilirmiş... 75/100

Rus sinemacı Yuriy Bykov’un izlediğim ilk filmi ama son olmayacak, diğer filmleri Zhit (2010) ve Durak’ı (2014) da ilk fırsatta izleyeceğim. Şunu en baştan söylemeliyim; Mayor, son zamanlarda izlediğim filmler arasında, derdini en kısa yoldan dosdoğru anlatan, basit ama her sahnesiyle dolu dolu bir yapım.Sobolev ve Korshunov, çoktan çürümüş olan sisteme isteseler de istemeseler de kalın zincirlerle sıkı sıkıya bağlı iki memurdur. Karakol binasını gördüğümüz andan itibaren her sahnede çürümenin ve kokuşmuşluğun izlerine fazlasıyla rastlarız. Karakol binasının fiziksel durumu, polis memurlarının amirleriyle ya da karakolda bulunan şüphelilerle diyalogları, Korshunov’un ölen çocuğun anne ve babası ile girdiği işkence üzerinden yürüyen imza pazarlığı, sistemin bütünüyle çürüyüp yok olduğunun altını kalınca çizer. Böyle bir ortamda vicdan sahibi olmayı başarmak mümkün görünmemektedir. Sobolev gibi bu gidişe dur demeyi deneyenler ise hem kendilerini, hem de etrafındakileri büyük bir ateşin içine atmayı göze almak zorundadır. Sistem, eski çürümüş düzen(sizliğ)ine geri dönebilmek için önüne çıkan herkesi ve her şeyi yutmaya hazır hantal ama kararlı bir makine gibidir.Mayor'un en önemli avantajlarından biri karlı, soğuk ve baskıcı atmosferi. Bu atmosferi gerçekçi performanslar ve "insan olmaya nasıl katlanıyorsunuz" gibi büyük bir sorunun yer aldığı ikilemle birlikte sunan film, bu tümevarımı "siz olsanız ne yapardınız"dan "herkes kendi menfaatini düşünür"e yönlendirmekte sıkıntı yaşamıyor. Ama filmin orta yerinde duran vicdan olgusu, doğru olanı yapmaya yönelik hamleleri elinin altında bulundursa da, o insan olmanın ağırlığını hissettirecek yanlış tercihleri öne sürerek geriye dönüşü olmayan trajik sonuçlarla kendini güçlendiriyor. İktidar güçlerinin zorla özel alanları kamulaştırma zorbalığını, emniyet güçlerini oluşturan bireylerin yozlaşmışlığını da dillendirerek Sergey'in özel durumundan genel kirlilik çıkarımları yapabiliyor. "İnsan olmaya nasıl katlanıyorsunuz" sorusunun cevabını da "sizin katlandığınız gibi" şeklinde hemen vererek bu acı gerçeği tarafların bakış açılarından yansıtıyor. Ateşin sadece düştüğü yeri yaktığı, düşmediği yerde bulunanların o ateşi söndürmek için kendilerini zorlamadıkları, hatta bazılarının kendi çıkarları uğruna o ateşi körüklediği durumlarda insan olmanın ağırlığını bu zıt perspektiflerden aktarmaya çalışıyor.Bu çalışmalarının büyük bir bölümünde başarı sergileyen film, sonlara doğru bulduğu bazı çözümlerle izleyene burun kıvırtma potansiyeline de sahip. Ama insan olmanın katlanılmaz yönüyle çarparak elde ettiği sonuçla kendi ruhuna ters düşmüyor.Ufacık bir umut kırıntısı bile barındırmayan Mayor, kasvetli ve bütünüyle karanlık bir film. Ama işin garibi ülkemiz dahil olmak üzere dünya üzerindeki hemen bütün ülkelerde bir benzerini kolaylıkla tespit edebileceğimiz, kanıksanmış bir gerçekliğin kurgusundan ibaret.Tavsiye edebileceğim çarpıcı ve gerçekçi bir yapım..!! 10 / 8.0