No

gerçekten güzel bir film, özellikle de müzikler harika

Müzikleri gerçekten harikaydı filmin.. Filmin ilk kısmında diyaloglar çoktu biraz kafalar karışabilir izlerken o yüzden dikkatle takip etmenizi öneririm..

"Bir kadınla bir erkek deniz kenarında yürüyüşe çıkmışlar. Kadın: Denize bak! Bugün her zamankinden...? Erkek: Evet her zamankinden daha ma... Yani ŞEY? Kadın: Gökyüzünün rengi de ŞEY Erkek: Evet, evet ŞEPŞEY" Evet bu "şey " 12 Eylül referandumunda kullanılacak olan "HAYIR" oyu pusulasının rengi. "EVET" ler beyaz... Zarflar transparan... Sürecin tamamlanmadığının göstergesi oy sandıklarının başında bekleyen askerler... Buyrun özgürce kullanın oyunuzu...Sonuç yüzde 91 EVET Şili'de yıllar süren Faşist rejim sonucu gerçekleştirilen referandum kampanyası sonucu olumsuzluk ifade eden "No" ya olumlu anlam yüklenerek kazanılan zafer. Siyasi bir dönemde geçse de asıl derdi siyasi mesaj vermek olmayan belgeselvari filmin verdiği belki tek siyasi mesaj; siyaset yapmak slogan atmaktan ibaret değildir. Özünde her eylem siyasidir ancak burada yürütülen kampanya tekniktir ve tek amaca odaklıdır, referandumu kazanmak. Sonrası için bir çalışma yapılmamaktadır. Bu nedenle referandum sonrası seçimlerde Hristiyan Demokrat bir parti iktidara gelmiştir. Her oluşum kendi dinamikleri içinde değerlendirilmeli kuşkusuz. Bu tarz siyasal pazarlamanın Türkiye'deki "başarılı" örnekleri olarak; 12 Cuntasının açıktan adres gösterdiği MDP değil de farklı söylemde bulunup iktidar olan ANAP ve çok sonra Genç Parti'nin yakaladığı görece başarı gösterilebilir. Benzer süreçlerden geçtiğimiz Latin Amerika ülkelerinden farklılığımız, onlar yaşadıkları tarihe tanıklık edip seyirci kalmakla yetinmiyor hesaplaşmayı biliyorlar. Bizde ise aradan onca yıl geçmiş olmasına rağmen bu hesaplaşma birkaç girişimle sınırlı kalıyor. Birilerinin dediği gibi "tarih yazılıyor, biz ne yazıyor ne de okuyabiliyoruz kendiminizinkini"...