Nostalghia

''Birbirimize nasıl ne koşullarda katlanabiileceğiz.'' der Aşk,Maneviyata(yaşamın kendisine).. Bu masal bana Tarkovsky'nin en masum ve savunmasız yakarışı gibi.Göstermiş olduğu tüm kalıpların ötesinde kendi yalnızlığını ilk defa bir filminde bu kadar buhranlaştırdığını ve geçmişine döndüğünü gördüm.Onun dile getirmediği birçok şey şiir olup filmlerine dökülüp bize akıyor.Basireti mi öğrenmeliyim gördüklerimi hissetmek için? Ne deyip anlayamadığımı dillendireyim ki şimdi.Bir kadınla başlıyor film.Bir müzik..Soruyor kadın ''neden en çok kadınlar dua eder diye?'' diyorsun ki; bir kadının çocukları olmalı ve onları yetiştirmeli..sabırla ve fedakarlıkla..Bu kadın bir adama Aşık oluyor ve filmin Aşk yönünü burada olması gerektiği biçimde ve yerde kesiyorsun.Şair için karın ağrısından çok ruhsal çöküntüsünü ayyuka çıkarıyorsun.Bu adam şiirin tercüme edilemeyeceğini söylüyor.birbirimizi tanımak içinse sınırları fesh etmeliyiz diyor.Öyle mi yapmak gerekiyor Tarkovsky? Bunun cevabını vermeni öyle çok isterdim ki..demeyeceğim.Çünkü aldım nasibimi(: Bu adam maneviyatı seçiyor.Sen osun olmayan ama ben Oyum olan..diyen maneviyatı seçiyor.İhtiyacı olanın manevitta olduğunu keşfediyor.Güneşi görmemek ve yıllar boyu gün ışından korkmak?Soruyoruz neden bu trajedi.İnanma eksikliğinden..? İnsan itaat edemiyor inancına Tarkovsky neden?Diz çökmek bu kadar mı zor?Basiretten bi-haber miyiz gerçekten?Domenico gibi inancımız uğruna maddi manevi neleri feda etmemiz gerekiyor? Kaldı ki o sahnede hangi insan evladı ateşe bir tepki gösterdi.Baktı ve sadece..Bir hayvan evet senin de demek istediğin gibi sadece bir hayvan konuştu..Söylediğin gibi Tarkovsky;İnsan inanmadığı zaman hayvanlardan daha aşağı oluyor.(içten ve dıştan bunu bile ve isteye)..Şimdi ne yapacağım.Yoruldum.

melankolinin dibine vurmuş bir filmdir kendisi. delilere kulak verir nihayetinde. doğruların asıl sahibine... tarkovsky ustanın ilk filmi olmasına ragmen müthiştir. imdb 8. nostaljik gelgitler müthiş uyarlanmış. brz sabırla izlerseniz kaybetmezsiniz. sonlarına doğru delinin beethoven eşliğinde at heykeli üstündeki konuşması müthiştir...

Nostalji (1983) İçinde hangi atam konuşuyor?Hem aklımdan hem de bedenimden aynı anda ayrılamam.bu yüzden tek kişi olamıyorum.. Kendimi aynı anda sayısız şey olarak hissedebiliyorum.. Fazla büyük usta kalmadı..Zamanımızın gerçek kötülüğü budur.. Kalbin yolları gölgelerle kaplanmış..Yararsız görünen seslere kulak vermeliyiz.. Okul duvarları, asfalt ve refah reklamlarının,uzun kanalizasyon boruları ile dolu beyinlere böceklerin vızıltıları girmeli..Her birimizin gözlerini ve kulaklarını büyük bir rüyanın başlangıcı olan şeylerle doldurmalıyız.birisi piramitleri yapacağımızı haykırmalı.yapmamamızın bir önemi yok! O isteği beslemeli ve ruhun köşelerini esnetmeliyiz, sınırsız bir çarşaf gibi.. Dünyanın ilerlemesini istiyorsanız el ele vermeliyiz.. Sözüm ona sağlıklıları sözüm ona hastalarla karşılaştırmalıyız.. Siz sağlıklı olanlar! Sağlığınız ne anlama gelir? İnsanoğlunun bütün gözleri, içine daldığımız çukurlara bakıyor.. Özgürlük faydasızdır.. Eğer gözlerimizin içine bakmaya, yemeye, içmeye ve bizimle yatmaya cesaretiniz yoksa dünyayı yıkıntının eşiğine getirenler sözüm ona olanlardır.. İnsanoğlu dinle! Senin içinde su,ateş ve sonra kül ve külün içindeki kemikler.. Kemikler ve küller!.. Gerçekliğin içinde veya hayalimde değilken ben nerdeyim? İşte yeni anlaşmam; geceleri güneşli olmalı ve ağustos'ta karlı.. Büyük şeyler sona erer küçük şeyler baki kalır.. Toplum böylesine parçalanmaktansa yeniden bir araya gelmeli.. Sadece doğaya bak ve hayatın ne kadar basit olduğunu göreceksin..Bir zamanlar olduğumuz yere dönmeliyiz..Yanlış tarafa döndüğün noktaya..Hayatın ana temellerine geri dönmeliyiz, suları kirletmeden.deli bir adam size kendinizden utanmanızı söylüyorsa ne biçim bir dünyadır burası!.. Şimdi müzik.. Bunu unutmuşum, anne! Başının etrafında dolaşan ve sen güldükçe berraklaşan o hafif şey havaymış.. Müzik işe yaramıyor... Yönetmenliğini Andrey Tarkovskiy üstlenirken oyuncu kadrosunda Erland Josephson, Oleg Yankovskiy, Domiziana Giordano, Patrizia Terreno ve Laura De Marchi gibi isimleri izleyeceksiniz.. Film Dram-Psikolojik türlerini barındırıyor.. Favori yönetmenlerimin arasına dahil olmayı başaran usta yönetmen Andrei Tarkovsky, Stalker, İvan’ın Çocukluğu, Kurban, Ayna ve Andrey Rublyov filmlerinden sonra izlediğim altıncı filmi Nostalji.. Andrey Tarkovskiy imzasının bulunduğu filmlerden sadece Solaris izlemedim bu filmi bilerek sona sakladım onu da yakın zamanda izleyip, Andrey Tarkovskiy kuşağını da böylelikle bitirmiş olucam.. Nostalji filmine gelecek olursak film psikolojik bakımdan beğendim.. Her filmi zor bu filmi içinde geçerli.. Filmi kendimce çekerim içeriğini-konusunu anlamayı seyirciye bırakırım.. Filmlerini izlediğim kadarıyla Tarkovskiy bunu her filminde yapıyor.. 1+1=1 sahnesi ile Tarkovskiy, hepimizin yaratıcının bir parçası olduğumuz mesajını veriyor, bu sahne dikkatimden kaçmış değil.. Filmin sonlarına doğru deli adamın konuşması verdiği bir takım hayatı sorgulayıcı mesajlar oldukça etkileyici buldum ve Beethoven 9. senfoni eşliğindeki o unutulmaz sahne, deli adamın bisiklet pedalını boşa çevirmesi.. Yönetmenin Kurban filminde de birlikte çalıştığı usta oyuncu Erland Josephson bu filmde de izleyeceksiniz.. Kurban filminde olduğu gibi performansı ile de benden tam not almayı başardı.. Tarkovskiy bu filmini de annesine armağan etmiştir.. Neresinden bakarsanız bakın yine bir sanat filmi daha ağır ilerleyen ve üzerine düşünmeye sevk eden.. Filmin İmdb Puanı: 7.9 benim gözümde daha fazlasını hak edenlerden.. Filmlerinin bir kaçınında İmdb puanı 7.9 buda gözümden kaçmayan ince bir detay.. Tarkovskiy bu film ile Cannes ödüllerinden iki tane çok prestijli ödülü birden kazanmıştır.. Rus sinemasının unutulmaz yönetmenlerinden ve sinema tarihine çekmiş olduğu filmler ile damgasını vuran Andrey Tarkovskiy hayranlarına tavsiye ederim 9.0 Bu insanlar neden suyun içinde biliyor musunuz ? Sonsuza dek yaşamak istiyorlar..