Possession

Konu itibarı ile değişik ve karışık bir konuya sahip bir film. Yer yerr şiddet sahneleri ve bol kanlı sahneler görmek mevcut. Ağır bir konuya sahip olduğu için yer yer puflatsada bu olunsuzluğa rağmen izlenmelii diye düşünüyorum. Filmin diğer bir avantajı ise o yıllar revaçta olan Sam Neill ve Isabel Adjani gibi iki önemli ismin filmin başrolünde yer alması. Sam Neill in oyunculuğunu tartışmaya gerek bile yok ama Isabel Adjani resmen döktürmüş desek yeridir. Bazı bağırıp çağırmaları kulak hasarı yapsada yinede şov yapmış. Sonuca gelirsek değişik tarzda korku filmlerinden hoşlanan arkadaşlar için ideal bir film

Bir çok şeyi tüketmiş hastalık derecesinde tuhaf bir çiftin ilişkileri şeklinde başlayan filmimiz ilerledikçe delilik sınırı zorlayan bir noktaya gelip bir çok şeyi imgelerle açıklamaya(yada anlam katmaya) çalışıyor. Isabelle Adjani'nin büyüleyici güzelliği ve muazzam performansı dışında kalan herşeyin rahatsız edici olduğu, anlam yüklemeye çalıştıkça saçmalığın içinde kaybolucağınız bir deli işi Possession. Bazı noktalardan Pollanskinin kiracı, Lynchin silgi kafa gibi eserleriyle benzerlik taşısada etkileyicilik yada anlatım düzeyinde bu eserlerin pekte yanına yaklaşamıyor.

O döneme göre gerçekten farklı, deneysel, korku-gerilim-bilimkurgu-fantastik-psikolojik-dram karışımı, tuhaf ama ilgi çekici bir film. Şaşırdığım, nasıl yapmışlar, bu da ne, ilginç bir sahne, orijinal dediğim sahneler oldu. Pek bilinmeyen bir film galiba ama pek çok klasikten iyi. Bu film deliliğin eşiği.