Kahramanlar Şehri

Hikayesi ve çatışma sahneleri ile türün hayranlarını memnun eden bir western klasiği. John Wayne amca ise en iyi bildiği işi yapıyor ve fazla kendini yormadan elinde silahlarla etrafa sert bakışlarla poz veriyor.

When I\'m getting serious about a girl, I show her Rio Bravo and she better f890ing like it. Tarantino demiş deyeceğini bize söz düşmez :D

Rio Bravo ya da Kahramanlar Şehri , birçok açıdan mühim bir Western ’dir. Nedenlerini sıralamaya çalışacağım, umarım ikna edici olurum filmi izlememiş olanlar için. Filmi izlemiş olanları zaten ikna etmeye gerek yok, müthiş bir film izlemiş olduklarını biliyorlar çünkü. Bir akşam vakti, neredeyse iyilerin iyiliklerini, kötülerin de kötülüklerini bir kenarda bırakıp sadece sarhoş olmak istedikleri bir vakitte ve doğal olarak bulunmaları gereken mekâna, içmeden sarhoş birisi girer arka kapıdan. Etrafındaki aşağılayıcı bakışlara aldırmamaya çalışsa bile ezilen bir karakterdir bu ve adet olduğu üzere kendisiyle dalga geçilir. Tam o sırada onu savunma niyetli başka biri bu “bayağı” ortamı bozar ama şaşırtıcı bir biçimde –ki kahkaha attıran bir sahnedir- korumaya çalıştığı kişiden tepki görür, kafasına sopa yer. Aradaki “iyi” karakterin kafasına sopa yemesiyle dalga ortamı devam mı edecek yoksa kötü adam yaptıklarından bir nebze olsun utanacak mı? Hayır! Vahşi Batı ’da kötü olmak başka bir şeydir çünkü, bunun bir anlık şeytana uyma gibi bahanesi yoktur. Vahşi Batı ’da kötü adam, değişik bir kibir kalıbına bürünmüş, nüfuzlu ve elbette ki zengin, yukarıda tanıdıkları olan cinste kötü adamdır. Bakın hele! Barbarlık, ahlaksızlık, insafsızlık gibi özelliklerin yanında bu, politikacı ağabeyleri olan tipler, kendilerini kanundan üstün görmektedirler. Eh, doğal olarak da kanunun ücra köşelerdeki uygulayıcısı olan Şerif ’lerden de. Yani bu utanmaz esas kötü, karşısındakini aşağılamaya devam etme niyetindedir hâlen. Bu esnada olaya müdahil olup “Dalga geçmenin de bir usulü, haddi vardır, tadında bırak” tarzı bir şeyler söylemeye niyetli sade vatandaş daha bu minvaldeki cümlesini kuramadan, kötünün kurşununu yer. İşte, filmimizi başlatan asıl kurşun bu idi. Bir suç işlendi ve artık Şerif ile yardımcısı isteseler de istemeseler de muhteşem kahramanlıklarını göstererek kasabalarını zalimlerden koruyacaklardır. Evet, katil içeri atılır ve filme giriş yapmış oluruz. Bu hâliyle bile eli ayağı düzgün ve hatta komik olan “giriş” sahnesine, yaşanan olayda aşağılanan adamın Şerif Yardımcısı , kafasına sopa yiyenin de Şerif olduğunu belirtirsek, filmin elini de iyice güçlendirmiş oluruz diye düşünüyorum.