Teyzem

Müjde Ar bi programda bu film için sanırım böyle bi şey demişti..En sevdiğim filmim.. **Teyzem** diye.. yönetmenimiz Halit Refiğ..Senaryo ise 1987\'de taze bi senarist,şimdilerdeyse müthiş filmler çeken bi REJİsör Ümit Ünal..   Psikolojik tramvaları,insanın insana inceden inceye yaptığı olağanüstü kötülükleri en iyi anlatan TÜrk filmlerinden biri..   Başrol oyuncumuz Teyzesine *Aşık** küçük bi oğlancık..çok sevdiği teyzesinin yaşadığı acıları görünce *Hayat*ın  reklamlardaki gibi üstü pirinç patlaklı,ağzınızda eriyen yumuşacık şekerden ibaret olmadığını öğreniyo..Ne büyük bi ACI..Ama öyle..Büyümek zaten bu YA..   İzlenmesi gereken bi film..Bulursanız kaçırmayın..

daha önceden birkaç kez izlemiştim ve hatırlayabildiğim kadarıyla, yaşadığı evde baskı altına alınmış, çalıştırılmaya mahkum edilmiş ve hepsinden önemlisi genç kızlığında üvey babasının tacizine uğramış bir kadının bu evden kaçmak , gitmek için aradığı yolları ve psikolojik bunalımını anlatıyor.Üftade sevgilisi eRHAN\'I  sevdiği için değilde adeta bir kurtuluş yolu olduğuna inandığı için ona kafasında farklı bir anlam yüklüyor.Ve tüm hayatı bir gün sevgilisinin gelip onu bu evden kurtaracağıyla geçiyor.Erhan\'ı kıskandırmak için gidip uğur yücel\'le evleniyor.Aslında filmin başında Üftade aşırı psikolojik sorunları olan bir kız değil sadece üvey babasıyla ilgili kabuslar görüyor ama ilerleyen zamanlarda Erhan\'a yüklediği o anlam gerçekleşmediği için iyice içinden çıkılmaz bir psikolojik vaka oluyor.Filmde çok ilginç bir olay var, çoğu kişi farkedemiyor bunu.Filmde evden kaçıp uzaklara gitmek isteyen 2 kişi var biride Üftade\'nin erkek kardeşi, Almanya\'ya gidiyor sonra baba ocağına geri geliyor.Yani o evden kaçmak mutlu olabileceğin veya hayallerini gerçekleştirebileceğin anlamına gelmiyor demek istiyor bence....

Bana göre Türk sinemasında içerik olarak farklı bir yer edinen filmlerden biridir. Yani klasik Yeşilçam filmlerinden çok farklı, çok estetik ve çok ''film'' gibi filmdir. Bunda en önemli etken Halit Refiğ'in sinema dili kadar Ümit Ünal'ın harika senaryo yeteneğidir de. Zaten senaryo yazıldığı dönemde ödüllendirilmiş, filme de öyle çekilmiştir. Teyzem, isim itibariyle açıkcası bana çok ilgi çekici gelmese de filmin devamı merakımı celbetmeye başladı. Dış sesle anlatım Türk sinemasında pek yoğun değildir, fakat Teyzem filminde dış ses ( Yani Ümit Ünal'ın anlatımı) bize bir masaldan/anıdan bahseder gibi geliyor ve biz kendimizi bu ritme bırakıyoruz. Filmde olmasından sıkıldığım tek kişi Yaşar Alptekin'di. Şimdilerde dine 'U' dönüşüyle dönen bu eski playboylardan olan Alptekin filmde çok kötü bir oyunculuk sergilemiş gerçekten. Müjde Ar gibi usta bir oyuncunun filmdeki partneri kesinlikle o olmamalıydı. Diğer oyuncular Uğur Yücel, Serra Yılmaz ve Mehmet Akan filme mükemmel bir katkı sağlamışlar. Uğur Yücel'in ana kuzuluğu, Serra Yılmaz'ın ev kızı tiplemesi, Mehmet Akan'ın o karakterden karaktere bürünen hâli bence muhteşem bir oyunculuk göstergesiydi. Zaten bu filmi ''film'' yapan, diğerlerinden ayıran en büyük nedenlerden biri de buydu zaten. Filmin sadece bu bahsettiğim noktaları değil, konusu da oldukça ilgi çekici, fazla denenmeyen bir konuydu. Sevdiğine kavuşamayan Üftade (Müjde Ar) karakterinin, üvey babasına (Mehmet Akan) olan düşmanlığı ve korkusuyla da zamanla şizofrenik bir hâle bürünmesi çok başarılı bir anlatım yoluydu. Ümit Ünal'ın senaryocu yeteneği genellikle bu şekilde işler. O bana göre bir polisiye senaryo yazarıdır. Teyzem filminde de aslında Üftade'nin hastalığının asıl sebebini film boyunca merak ediyoruz. Acaba sevdiği adam tarafından uğradığı ihanet mi, yoksa çocukluktan beri üvey babasına duyduğu öfke mi onu o duruma düşürdü. Ve babası gerçekten tecavüz girişiminde bulunmmuş muydu, yoksa onun kendi dünyasında oluşturduğu bir senaryo muydu? Ümit Ünal filmin bitimine kadar bu soruyu başarılı bir şekilde canlı tutuyor. Tıpkı diğer senaryolarında ve bizzat çektiği filmlerinde olduğu gibi... Filmin bitiminde kendisinin gençlik hâline de tanık olmamız ayrı bir zevkti. Teyzem filmi Türk sinemasında ender başarılı yapımlardan biri. Yeşilçam'ın klasikliğine bürünmemiş, harika bir anlatım yaratmıştır kendisine.