Kontrol Limitleri

filmi,yönetmeni,akışı,amacı,bağlı bulunduğu felsefi okulu neyi tartışırsak tartışalım(ki bu sitenin genel amacı bu değil)...son kullanıcı\'nın hissettikleri(sanat var olduğundan beri düşünülegelen paradox) önemsenen bir yerde ve subjektif hislerimle söylemem gerekirse.. o-l-m-a-m-ı-ş.. çünkü herhangi birşey hissettirmiyor..(basitçe)..ve böyle olunca da ..yazar paragrafta ne demiş hayal kurarak  idare edersiniz ya da filmi yapanın mast.basyonuna boyun eğersiniz..   benim için sinema adına rezalet...ama filmi yapanın bu filmi yaparken kullandığı birikim ve her bir düşünce parçası ve amaçladığı şey sanat adına saygıyı hakediyor..   berbat 2/10  

 Ezber bozan bir yönetmen ve son filmi...! Yönetmen hakkında: Sinema severlerin, Down by Law (1986), Mystery Train (1989), Dead Man (1995), Broken Flowers (2005) gibi filmlerinden tanıdığı, Bağımsız Amerikan Sinemasının temsilcilerinden biri olan, Jim Jarmusch özellikle klişe film çekim tekniklerine açtığı savaş ile inadına yaptığı ters ve hatalı çekimlerle tanınan bir yönetmendir..Bütün filmlerinin ortak özelliği Amerikan filmlerinin klişelerinden uzak durmaları, sebeb sonuç ilişkisini aramak yerine, süreci konu olarak almalarıdır...Filmlerinde bir şeyler olmasını devamlı beklerseniz yorulur, filmden koparsınız...Seyirciler için en doğrusu, beklenti içinde olmaktansa, kendilerini filmin akışına bırakmalarıdır... Bazıları onun, Amerikayı Amerikan olmayan bir bakış açısıyla anlatmayı başarmış, ender yönetmenlerden biri olduğunu söyler...Bir festivalde söylediği bir lafı, onu gerçekten çok iyi anlatır...\\\'Filmlerimi Avrupa\\\'da beğeniyorlar, çünkü çok Amerikalı buluyorlar. Amerika\\\'da ise bana \\\"tıpkı bir Avrupalı gibi film yapıyorsun\\\" diyorlar. ne diyebilirim ki?\\\" The Limits of Control; Bütün yaptıkları kanun dışı olan gizemli, yalnız bir adamın hikayesidir...Bir işi tamamlama aşamasındayken hiç kimseye güvenemez ve görevini, başından sonuna kadar ifşa etmez..Yolculuğu; Paradoksal bir şekilde, onu hayalde ve gerçekte, hem İspanyaya hemde kendi bilincine götürecektir...Yönetmen bu filminde yine eski filmlerinde görmeğe alışık olduğumuz ünlü isimlerle (Alex Descas, John Hurt, Youki Kudoh, Bill Murray ve Tilda Swintonve gibi..) beraberinde de yeni oyunculara da yer veriyor...Biraz hayalle karışmış gerçekleri, bir dolu imgeyle beraber perdeye yansıtıyor...Çok fazla aksiyon, çok fazla dialog, herhangi bir neden sonuç ilişkisi arıyorsanız, imgelerle dolu, durağan, sanatsal filmlerden hoşlanmıyorsanız eğer; Bu filmden olabildiğince uzak durun derim...Son on dakkikaya kadar yalnız adamımız pek fazla konuşmuyor...! Dialoğa girdiği insanlar bile kendi kendilerine konuşuyorlar... Bazı yönlerden film, yönetmenin eski filmlerinden Johnny Depp\\\'in başrolünü üstlendiği Dead Man (1995) filmini anımsatsa da, bence yanına bile yanaşamıyor...! Film sinema sanatına gönül verenleri, tatmin edebilecek potansiyele sahip olsa da, Türk sinema seyircisinin genelinde: \\\'Harcadığım 2 saatimi geri istiyorum...!\\\' türü yakarışlara sebeb olabilir... Söylemesi benden, tercih sizden....! Sonra lütfen birileri beni uyarmamıştı diye söylemeyin...!

Jim Jarmush hayranı olarak bu filime yorum yazmam gerektiğine karar verdim. Çünkü filimin anlaşılmadığını ve dolayısıyla haksız eleştirilere maruz kaldığını gördüm. Ben filimden benim çıkardığım sonucu yazacağım. Filmde ana tema ölümdür. “Kendini diğerlerinden büyük gören insan mezarlıkları ziyaret etmelidir” sözü film boyunca birkaç kez yinelenmekte. Film kısacık insan ömrünün akıbetini dile getiriyor. Dikkat edin genelde gençler grup halinde dolaşırlar, yetişkinler ikişer ikişer, yaşlılar yalnız dolaşır. İnsan zamanla hayatının sonuna doğru yalnızlaşır. Film kalabalık büyük kentlerde başlamakta, daha sonra ufak kasabalarda devam etmekte ve daha sonra köy tipi küçük yerleşim yerlerine doğru kaymakta, sonlara doğu ise arazinin ortasında bir malikânede kendini önemli gören bir adam ölmektedir ki bu film boyunca görünen helikopterdeki adamdır. İşte bu helikopter kendini diğerlerinden üstün görmenin simgesidir aynı şekilde yüksek gökdelenlerde. Isaach De Bankole (baş rol oyuncusu) bir seyircidir filmde, hayat denilen tiyatroyu izlemektedir. Tabii yolculuklar da var, Jim Jarmush’un her filminde olduğu gibi bu filmde de çokça karşımıza çıkıyor. Belki de hayatı bir yolculuk olarak görüyordur, ölümü de son durak. Filmde evrenin ortası ve kenarı yok diye bir söz var, bu da bana şunu hatırlattı : “İnsan ne geldiği, var olduğu, içinden çıktığı hiçliği anlayabilir, ne de yutulup gittiği sonsuzluğu”. (Pascal) . Yaşadığımız evren hakkında bilgilerimiz çok sınırlı. İşte benim filmden çıkardıklarım. Puanım 10/8