Umberto D.

Biraz Bisiklet Hırsızları Biraz Sahne ışıkları Biraz Rashomon... Vittorio De Sica bu filmiyle beni derinden etkilemiştir..  

klasikler arasında sayılması hiç şaşırtıcı olmayan çekimlerden oyunculuğa kadar bence dört dörtlük bir film. 1957 yılının oscar adayı olan filmde yoksullukla mücadele eden umbertonun kaldığı pansiyondaki hizmetli ve arkadaşlarıyla olan ilişkilerine rağmen hayatla mücadele içinde ne kadar yanlız kaldığını anlatan dram kokan, gerçekçilik kokan bir şaheser.

Yine bir Roma eleştirisi .. Yine bir Dram ama bu Drama göz yumanların dramı asıl. Tıpkı bisiklet hırsızlarında olduğu gibi VİCDAN hesaplaşması. Hani umberto saat satıyordu kimse ilgilenmiyordu. Hani eski ordudan arkadaşıyla karşılaştığında bu aralar pek sıkışığım dediğinde ilgilenmiyordu. Fakattt dilendiğinde herkes para veriyordu NEDEN ?? çünkü elini açtı, ve muhtaç olduğunu belirtti. Bu sahne gözümün önünden gitmiyor. İtalyan YENİ GERÇEÇİLİK akımı klasik furyası. Vittore De siCa eseri. Tekrar Tekrar Bravo ..