Kurtların Saati

Filmin özetinde yazandan çok daha öte bir film. Bence Bergman filmleri arasında en iyilerden biri Vargtimmen. Siyah beyaz bu film bir sarraftan alınmıs kitap kokusunun verdiği hissi veriyor. Ağır, biraz baygın, biraz tozlu fakat değerini bilen için en iyi parfümden daha güzel. Bu filmde biraz ağır ve arada izleyiciyi yoruyor(bayıyor yazmaya elım varmıyor) olsada o kadar özel ki anlatılmaz yaşanır. Ama Bergman\'ın filmleri fazlasıyla otobiyografiktir ve onu en iyi o anlatır bunun içinde kendini anlattığı Büyülü Fener okunmalıdır. Ve hayatı okunmaya kesinlikle değer.

Semboller ve ruhlar ürperten müzikler eşliğinde yerlerini alıyor ve karanlık ruhsal dünyalar üzerinde uçmaya başlıyorlar. Evham getiren kasvetli sahnelerle dolu olan film tam bir başyapıt. Final sahneleri çok iyiydi. Psikolojik dram olan bir film, korku değil. Çekim tekniği, görsellik, müzik kendine çekiyor, tatlı bir zehir gibi yudumlanıyor. Sonuna kadar içmek istiyorsunuz ve sonunda ani etkiler vaad ediyor. Ağır ilerleyişi sizi yormasın, uzun kişisel konuşmalar da; sonuna kadar izleyin ve tadını çıkarın; bu sizin için iyi bir değişiklik olacaktır.

Bergman filmlerinin o kasvetli Norveç havasını iliklerinizde hissediyorsunuz. Başroller yine iki ustanın. Felsefesi ve akışı kaliteli bir film. Bergman sevmeyenler hiçbir şey anlamayabilir. Ama kendi başına fenomen olan bu iki usta aktörü ve bergmanı yine ortalamanın üstünde iyi bir filmde izleme fırsatı buluyorsunuz. Özellikle ressamın yaşadığı trajik olay çok etkileyici. Bende hep Kurdun saatinden sonra uyumak isterim. Ama benim ki korkudan değil daha çok uyanık kalma isteğinden. Kaliteli bir yapım izlemek isteyenlere önerilir.