Ağaçsız Dağ

...İki Küçük Kız Çocuğunun Yüreğindeki Büyük Umutlar ve Annelerine Kavuşmak Uğruna Verdikleri Mücadele...   Hem senaryosunu yazdığı hem de yönetmenliğini So Yong Kim’in yaptığı “Ağaçsız Dağ / Treeless Mountain” filmi, kendi çocukluk anılarından yola çıkarak iki küçük kız çocuğunun üzerinden, yine onların gözünden işlediği hikâyede aidiyet yoksunluğunu ve aile bağlarının önemini yalın ama özgün bir dille beyaz perdeye yansımış muhteşem bir yapıt..   Genç yönetmenin kendi çocukluk anılarından ve hayatının bir dönemini terk edilme korkusuyla yaşadığı anılarını kullanarak ortaya çıkardığı  “Ağaçsız Dağ” filmi, masumiyet ve duygusallık konusunun etkili bir şekilde işlendiği başarılı bir eser..   Filmde profesyonel olmayan küçük oyuncuların sergilediği duygu yüklü müthiş performansla çok başarılı bir iş ortaya çıkaran yönetmen Kim, umudun, mücadelenin ve ait olma duygusunun insan hayatında ve özellikle çocukların dünyasında ne kadar önemli olduğunu, onların gözünden bir çocuk saflığında çok gerçekçi ve dokunaklı bir şekilde beyazperdeye aktarıyor..

anne ve babaların çocukların dünyalarında yaptığı etkiyi saniye saniye hissettiren harika bir film..film biraz yavaş ilerliyor ama çocukların yalnızlığı ve umut bağladıkları küçük kumbaranın yüklendiği anlamla sizi kendine bağlamayı başarıyor..babalarından sonra annelerinin de terk ettiği iki yalnız kardeşin sorumluluğunu kimsenin almak istememesi ve çocukların kumbarayı biriktirmek için çekirge sattığı sahneler düşündürücüydü.. çünkü kumbara anneye giden yol onlar için..film çok etkileyici ve çocukların yalnız dünyası da bir o kadar üzücü..finaliyle de çok iyi tamamlanmış film..

sevgiye muhtaç küçücük çocukların omuzlarına kendilerinden ağır yük yüklenince filmde dram eksik olmuyor. kesinlikle klasik kore filmlerinden değil, daha özgün bir yapım olmuş,çok yavaş ilerlediğinden benim çok sıkıldığım oldu ama hikaye önemli olduğundan izlenilebilir. annelerinin, kumbara dolunca döneceğine dair söz vermesi üzerine çocukların kumbarayı doldurmak için giriştikleri uğraşlar çok acıydı.hele ki çocuk akıllarıyla paralarını bozdurup çoğaltmayı ve kumbarayı daha çabuk doldurmaya kalkışmaları. koreli küçük oyuncular büyüklerini aratmayacak bir oyunculuk sergilemiş.iç sızlatan, muhteşem afişi bulunan ama çok durağan olduğundan sıkıcılığın pençesine yakalanmış bir film.